Ο Ντένης Μακρής απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού θεάτρου και μέλος της θεατρικής ομάδας ¨ Η ορχήστρα των μικρών πραγμάτων ¨ , αφιέρωσε λίγο απο τον χρόνο του στο Nektaria's World και μας δίνει την δυνατότητα να τον μάθουμε καλύτερα.
- Nτένη πώς ξεκίνησε η αγάπη σου για την υποκριτική ;
- Γύρω στα τέσσερα με πέντε χρόνια αφού τελείωσα το σχολείο . Ήρθε απο μόνο του μέσα απο μια γενική αναζήτηση και μέσα σ αυτό το πλαίσιο που μπορεί να ήταν βιβλία , παραστάσεις προέκυψε η ανάγκη να εκφραστώ με αυτόν τον τρόπο χωρίς να είχα βρεί την δυνατότητα στο σχολείο.
-Έχεις τελειώσει κάποια άλλη σχολή;
-Σπούδασα οδοντοτεχνική , δεν την έχω τελειώσει . Είμαι στην πτυχιακή μου.
- Όταν σε επέλεξαν για το ταμαμ ποιο ήταν το πρώτο συναίσθημα που σου δημιουργήθηκε;
- Αγωνία και ευθύνη για κάτι που δεν είχα κάνει μέχρι τότε , Ευτυχώς διαψεύστηκα. Γιατί η τηλεόραση έχει πολύ μεγαλύτερη δύναμη απο ότι μια παράσταση.
- Σε αναγνωρίζει ο κόσμος έξω στον δρόμο ;
- Ναι , αλλά όχι τίποτα τρομερό , είτε να με χαιρετήσουν φιλικά ή να βγούμε φωτογραφία ή να με κοιτάξουν .
- Υπάρχει ένα χαρακτηριστικό του Αλέξη που να έχεις ως Ντένης στην πραγματική ζωη ;
- Ναι, το πόσο θέλει κάτι , η ανάγκη του να κατακτήσει κάτι , αλλά διαφέρει ο τρόπος και πως με τις συνθήκες που επικρατούν θέλει να καταφέρει τον σκοπό του . Ο τρόπος του ήταν βίαιος και αδέξιος επειδή μεγάλωσε χωρίς γονείς .
-Θέατρο η τηλεόραση ; Ποιο θα έλεγες πως ειναι καλύτερο για εσενα.
- Δεν μπορώ να το διαχωρίσω γιατί αν και τα δυο έχουν δύσκολες συνθήκες , και τα δυο έχουν μια ομορφιά που δεν μπορώ να συγκρίνω . Σήμερα η δουλειά της τηλεόρασης είναι πιο πρόχειρη γι αυτό προτιμώ το θέατρο . Υπό ιδανικές συνθήκες δεν θα τα ξεχώριζα.
- Ποια είναι η πιο όμορφη στιγμή που έχεις ζήσει στον χώρο της υποκριτικής ;
- Η υποψηφιότητα μου για το βραβείο Χόρν απο θέμα ανταμοιβής, Η παγκόσμια περιοδεία με τον Βέλγο Σκηνοθέτη Jan Fabre και ο Άμλετ.
- Ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρο σου ;
- Να μην σταματήσω να εξελίσσομαι σε αυτό που κάνω . Να μην πώ οτι πραγματοποίησα το όνειρο μου . Συνέχεια να μαθαίνω . Αυτή η δουλειά είναι τόσο αφηρημένη , ένα χάος που πάντα έχεις να ανακαλύψεις κάτι και δεν τελειώνει ποτέ. Ουσιαστικά το όνειρό μου είναι να μην έχω όνειρα.
- Σου έφερε καινούριες φιλίες η υποκριτική ;
- Φυσικά , και μόνο απο την σχολή αλλά και γενικά ο τρόπος δουλειάς είναι τέτοιος που δημιουργούνται φιλίες αλλά είναι και το αντίθετο απο δουλειά σε δουλειά και δεν μπορείς να έχεις σχέσεις με όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου